πλατιωχέτας

ὁ, Α

ο γείτονας.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < *πλατιο-εχέτας (< πλατίον, δωρ. τ. τού πλησίον + ἔχω), με συναίρεση τών -οε-, πρβλ. ομ-ωχέτας].